Stada koni!! Dobre i złe!!

-Nie mogę! One mnie gryzą!
Kopie wilki cała zakrwawiona.

Odkopuje wilka od zadu Diany.
-Wiej!

- walnelam kazdego wilka w leb i pozniej w brzuch i jeszcz w pysk! po chwili kazdy wilk lezal nieprzytomny , a ja wzielam szybko Diane na grzbiet i odbieglam od tamtego miejsca jak najdalej!

Kulejąc biegnie najszybciej jak może spowrotem na wzgórza a tam upada zmęczona na ziemię.

Płacze obolała i traci przytomność... Zobaczyła przed sobą jasny tunel... Dążyła w jego stronę powolutku...

patrze na mala Diane.. biegne po wiadro wody , po chwili biegne po wszystkie najlepsze i najbardziej lecznicze ziola.. przybiegam cala zdyszana i zmeczona..
okladam rany mojej corci... po chwili wylewam na nia wiaderko ody i przytulam sie od niej..zaraz powinna sie zbudzic.. mowie ze lzami w oczach.. przerazona..tule jeszcze mocniej do siebie Diane

Biegnie w stronę tunelu ale zamiast się zbliżać odbiega od niego i upada na ziemię... Już widzi tylko ciemność...

patrz ena Diane... ze lzami w oczach.. proboje robci co tylko sie da,...przynosze wiadra wody.. i okladam jej rany.. przykrylam j nawet siankiem..robilam wszystko co tylko mozliwe

Budzi się i widzi przed oczami mamę.

Zmęczona zamyka oczka i zasypia...
ZzZzZz...

- Diano! mowie placzac! ales mi stracha narobila! mowie przytulajac malutka mocniej do siebie.. wszyskto bedzie odbrze..wszystko bedzie dobrze powtarzalam malutkiej na uszko..mamusia jest przy Tobie...i bedzie calyczas...

tule sie przy malej i patrze na nia..

przytulam mala mocniej..i zasypiam razem z nia cala obolala..

wstalam..kulejac na noge.. widzialm na niej rane..dosc gleboka..poszlam wzielam ziola i wode..przemylam rane i obejrzalam ja dokladnie.. i zorbilam maly opatrunek z ziol..po chwili popatrzylam na Diane i usmiechnelam sie
Mysl: w koncu tlyko dla niej dla tej mej gwiazdki i syna slicznego Grimorga..dla nich tylko zyje..

po chwili poszlam...troszke dalej , by nie zbudzoc malej Diany i zaczelam spiewac po cichu..:

Wszystkie mosty, które między nami rozwiesiła noc
kruszą się jak szkło w świetle dnia
I coraz dalszy jesteś mi i znów nie znam Cię
Więc kim był ten człowiek z którym dzieliłam swój sen.
A w mojej głowie wojna myśli niespokojnych

Między ziemią, a niebem szukamy się
Wciąż dalecy od siebie jak gwiazdy dwie...

Kochany mów mi częściej o miłości
bo chcę wierzyć, że jest a z dnia na dzień
czasu coraz mniej by wymienić między sobą opłatki serc
Znów w mojej głowie wojna wieczna wojna
myśli niespokojnych...